17. Waffen-SS Panzergrenadier Tümeni “Götz von Berlichingen”
17. Waffen-SS Panzergrenadier Tümeni “Götz von Berlichingen” askerleri Normandiya’da iken, 1944
17. Waffen – SS tümeni, 1943 ortalarında Fransa’da kurulan, 1944’ün başları itibari ile de aktif çarpışmalarda yer alan Batı cephesine özgü oluşturulmuş nadir SS oluşumlarından birisidir. Seine, Metz, Saar, Palatinate cephelerinde görev almış, Normandiya’daki kanlı çarpışmalarda bulunmuş sayıları ve ekipmanları kısıtlı olmasına rağmen gösterdikleri büyük cesaret örnekleri ve başarılar neticesinde çoğu kez ödüllendirilmiş bir tümendir. Lakin, her ne kadar Batı Cephesi’nde yaptıkları kendilerine ün kazandırsa ve hatta dünya literatüründe sadece kendilerini konu alan kitaplar bulunsa da onları en farklı kılan özelliklerinden birisi Heinrich Himmler tarafından kendilerine verilen “Götz von Berlichingen” onursal ismi ve o isimle bütünleşerek kendilerini sembolize eden demir yumruktur.
Gözt von Berlichingen bir şövalye ve onursal bir Alman kahramanıdır. Hatta, Goethe’nin kendisi adına yazılmış bir oyunu da vardır. Kendisini kahraman yapan hikaye ise şöyledir;
Götz von Berlichingen 1480 yılında Götzenburg’da doğmuştur. 1504’te Landshut kuşatması sırasında eline isabet eden bir top sebebi ile elini kaybetmiştir. Fakat elini kaybetmesine rağmen yılmayan Götz von Berlichingen, muhtemelen tarihin ilk protezcilik örneklerinden birisini gösterip kendisine yumruk haline de gelip kılıç tutabilmesini sağlayan bir demir el dizayn etmiş ve yeniden kılıç tutabildiği an savaşmaya devam etmiştir. Ki bu el de daha sonra 17. Panzer SS Tümeni’nin sembolü olan demir yumruktaki el olacaktır.
Fakat Götz von Berlichingen’in ünü kalesinde tek başına direnmeye çalışırken imparatorluk ordusu tarafından kuşatıldığı sırada gerçekleşen bir diyalog vesilesi ile ortaya çıkmıştır.
Kendisine bir elçi aracılığı ile “İmparator’un emri ile teslim olma” çağrısı yapıldığında (Goethe’nin oyununda aktarıldığı üzere) Götz von Berlichingen pencereden eğilir ve şöyle cevap verir:
“Teslim olmak mı? Benden merhamet dilememi ve utanç duymamı mı istiyorsun? Sen kiminle konuştuğunu zannediyorsun? Ben bir hırsız mıyım ki teslim olacağım? Komutanına söyle imparatorluğuna ve hükumranlığına her zaman olduğu gibi saygım var, ama kendisine gelince, gelip k**ımı öpebilir.” (Orjinal çevirisinde son cümle biraz daha kabadır.)
Götz 1563’te ölmüştür ama savaşa her daim devam etme kararlığı, Goethe’nin aktardığı şekli ile teslimiyete direnişi onu bir Alman kahramanı olarak nesillerden nesillere aktarmıştır.
Atakan BÜYÜKDAĞ