1 Mayıs Bayramı’nın Tarihi
1 Mayıs’ın Tarihi Nereye Dayanıyor?
1 Mayıs, Avustralya’nın Melbourne kentinde taş ve inşaat işçileri çalışma saatlerinin azaltılması için 1856 yılında başlattığı protestolara kadar dayanıyor.
Ancak bu protestolar, en hararetli halini Amerika’da aldı. ABD’nin Chicago kentinde işçiler 1884 yılından itibaren çalışma saatlerinin 8 saate düşmesi için protestolarda bulunuyorlardı. 1 Mayıs 1886’da ise bu protestolar büyüdü ve ülke çapında 5 bini aşkın grev ilan edildi. Polis grevcilere müdahale edince işler daha da büyüdü ve 1 işçi ölüp 20’ye yakın işçi yaralandı. Olayların ardından da hükümet 4 sendikacıyı idam ettirme 4’ünü de ağır ceza kararı ile hapse mahkum etme kararı aldı. Ama işçiler tamamen kaybetmiş de sayılmazdı. Aynı gün 1 Mayıs 1886’da Chicago’da, Trade-Unions (İşçi Birliği) Kongresi de 1 Mayıs 1886’dan itibaren normal iş gününün 8 saat olarak belirlenmesini kararlaştırdı.
1889’da da Milletlerarası İşçi Kardeşliği Teşkilatı’nın Paris Kongresi’nde “işçilerin ortak bayramı” olarak kabul edilmesine karar verildi ve 1891’de bu bayramın yıllık olarak kutlanması resmileştirildi. Bu şekilde 1 Mayıs bir bayram ilan edilmiş oldu.
Daha sonra bu furya Avrupa’da da yayıldı. 1933 yılında Nazi hükümetinin Bakanlar Kurulu 1 Mayıs bayramının sadece işçiler ve sendikalar tarafından değil aynı zamanda entellektüeller tarafından da milli bir bayram gibi kutlanmasını kararlaştırdı. Bakanlar, devlet memurları, ilim adamları, köylüler ve işçiler eşit kortejlerle resmi geçit yapmak zorundaydılar.
Bu ufak adımlar bir kartopu gibi büyüdü ve 1 Mayıs tüm dünyanın işçi bayramı oldu.
Kaynaklar: Franz Von Papen’in Anıları, Foner, Philip S. (1986). May Day: A Short History of the International Workers’ Holiday,